Strona:PL Lope de Vega - Don Felix de Mendoza.djvu/44

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

związek z Elwirą: muszę koniecznie poiąć za żone dziedziczkę Portugalii. Lecz żądam czasem uprzyiemnić chwile wolne od zatrudnień publicznych. Powiedż więc Elwirze odemnie, iż postanowiłem tego wieczora mieć z nią rozmowę. Udam się pod iéy ganek, dokąd mi będziesz towarzyszyć. Nie przynoś mi iednak sam odpowiedzi, dla uniknienia podéyrzenia Hrabiego. Napisz list, w którym mi dokładnie wyrazisz spełniony rozkaz.

Don Felix.

Będę się starał wykonać twe zlecenie.

SCENA  XII.
DON FELIX, (a póżniéy) HRABIA.
Don Felix.

Jakże nieszczęścia moie są do niezniesienia! Tu Blanka łamie mi wiarę; a gdy utulony w żalu poznaię Elwirę to bóstwo szczęścia; w Królu widzę rywala! — To iuż zawiele... zostanę igrzyskiem losu, wypełnię to, czego xiążę po mnie wymaga; odkryię zamiar iego Elwirze, i gdy ią uyrzę odpowiędną zapałom Króla, natenczas sztyletem przeszyię piersi moie, i dokonam opłakanego życia.

Hrabia (pokazuiąc się).

(Na stronie) Don Felix mówi z zapałem: posłuchaymy..