Siarczek węgla CS2. 172, 176, 207. 243. Deissite (nazwa maskująca francuska). Bezbarwny płyn; p. w. 46,2; p. t. -110; d. 1,262. G. n. 0,01/M3. T. o. Tworzy z powietrzem mieszaniny wybuchowe i łatwo pali się, dając CO2 i SO2. Używany jako rozczynnik dla innych środków bojowych, p. czterochlorek siarczku węgla i tiofosgen.
Siarkotlenek węgla COS. Bezbarwny gaz, d/p. 2,1; d (płynnego COS) 0,83 (stałego 1,2) p. w. -50°; p. t. -138°. T. o. St. w. ś. >4/M3. Drażniących właściwości nie posiada. Jako środek bojowy nieużywany.
Siarkoetery 216.
Siarkowodór F. H2S 11, 24, 94, 96, 172, 176, 207, 243.
Bezbarwny gaz cuchnący o p. w. 61,°7; p. t. 83° d/p. 1,19; d (-60°) -0,96 St. a. ś. 2/M3. T. o. 16 An. (fale razem z chlorem).
Sternite nazwa francuska mieszanina — As Cl3, C6H5AsCl2, (C6H5)2 As Cl i (C6H5)3 As. (trójchlorku arsenu, fenylodwuchloroarsyny, dwufenylochloroarsyny i trójfenyloarsyny). Później nazwy sternit używano jako ogólnego oznaczenia środków wywołujących kichanie. 172.
Strofant. Trucizna do strzał używana przez tubylców podzwrotnikowej Afryki, otrzymana z nasion Strophanthus Combe. Zawiera alkaloid strofantinę jedną z najmocniejszych trucizn sercowych. 20.
Sulvinite P. mieszanina chlorosiarczanu etylu, chlorku sulfurylu i chlorku pyrosulfurylu F 16. 18, 143, 183.
Superpalit (surpalite) nazwa francuska dla chloromrówczanu trójchlorometylu.
Survaillantite (francuskie oznaczenie maskujące) = chlorosulfonian chlorku metylu. ClSO2 OCH2Cl. Jest mniej napastliwy niż vaillantite ClSO2OCH3. Jako środek bojowy nie używany.
Tabaka. Proszek z liści tytoniu 217.
Tiofenol. C6H5SH. T. s. 230.
Tiofosgen P. CSCl2 176, 182, 207, 212, 215. Lakrimite oznaczenie maskujące francuskie (p.
Claircite) chlorosiarczek węgla.
Czerwony płyn dymiący na powietrzu o nieprzyjemnym drażniącym zapachu, p. w. 75°; d. 1,508. St. w. ś. 4/M3; St. a. ś. 6/M3 F 16.
Tiowęglan sodu. Siarkowęglan sodu Na2CS3. 261. Biały proszek o wstrętnym zapachu.
Tlenki azotowe NO; N2O3; NO2; N2O4 11, 14, 178, 182, 197, 202. Składniki gazów wybuchowych p. Clastite.
Tlenek dwubromometylu = eter dwubromometylowy.
Strona:PL Lindeman-Toksykologja chemicznych środków bojowych.djvu/334
Wygląd
Ta strona została przepisana.