Strona:PL Lindeman-Toksykologja chemicznych środków bojowych.djvu/266

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

naczynio-ruchowego i wkońcu ośrodka oddechowego. Pod wpływem znacznych dawek porażenie ośrodka oddechowego powstaje prawie natychmiast.
3. W bardzo małych stężeniach (00,6/M3 — 00,8/M3) zauważono wyraźne przyspieszenie oddechu i ogólną słabość, jeżeli działanie trucizny było dość długotrwałe. U ludzi, którzy podlegali zawodowemu zatruciu kwasem pruskim zauważano prócz tego ból głowy i zanik wrażliwości odruchowej.
W przyszłości grupa ta będzie prawdopodobnie ważnem źródłem nowych trucizn, przedewszystkiem w warunkach zastępowania (przeważnie częściowo) chlorowców przez CN; teraz wskutek omówionych już wad i łatwości rozkładu mają te trucizny raczej historyczne znaczenie.

§ 123. Grupa siarczku węgla.

Mniej więcej można to samo powiedzieć o pewnych truciznach, których pomimo ich wyraźnej napastliwości nie używano do celów bojowych.
Najważniejszą z nich jest grupa siarczku węgla CS2, do którego dołączyć należy również COS czyli tleno-siarczek węgla.
Siarczek węgla z powodu swych właściwości trujących zbliża się do trucizn nasennych, wywołuje jednak trwalsze zmiany układu nerwowego i pewnych narządów a mianowicie: zapalenie obwodowych nerwów i następny zanik mięśni, zwyrodnienie tłuszczowe nerek i wątroby, a również zmiany budowy komórek nerwowych i zwiększony rozkład krwinek czerwonych, co jest przyczyną wyraźnego zabarwienia tkanek hemosideryną.
Siarczek węgla jest jedną z najważniejszych trucizn przemysłowych. Używano go też od dawnych czasów do niszczenia rozmaitych szkodników: susłów, chomików, moli i innych owadów (w zbiorach naukowych), a przedewszystkiem jako środek przeciwko filokserze. Jest on niezbędnym odczynnikiem w całym szeregu czynności przemysłowo-chemicznych i dlatego otrzymywano go w sposób fabryczny w dużych ilościach; w czasie przedwojennym był on bardzo tanim materjałem.
Właściwości fizyko-chemiczne siarczku węgla są następujące: jest on w czystym stanie bezbarwnym, silnie załamującym światło płynem, o zapachu podobnym do chloroformu, zwykle jednak wskutek rozkładu albo obecności domieszek barwi się na żółto i posiada nieprzyjemny zapach zgniłej kapusty albo rzodkwi. Punkt wrzenia jest bardzo niski 46°C i dlatego jest on ciałem