Strona:PL Lindeman-Toksykologja chemicznych środków bojowych.djvu/164

tek powolnej dyfuzji i konwekcji gazów przenikających do pokoju tylko w jednym punkcie, zawsze są stosowane mieszadła w postaci wentylatorów pokojowych, umieszczonych około źródła powstawania gazów trujących. Zawartość trucizny w różnych punktach komory musi być kontrolowana przez badanie odpowiednich próbek, pobranych do dużych butli, z których uprzednio zostało wypompowane powietrze. Wyniki takich doświadczeń nie są ścisłe, jednak wystarczające do celów praktycznych. Przeważająca większość posiadanych obecnie danych co do jadowitości dla ludzi małych stężeń chemicznych środków bojowych, jak również użyteczności środków ochrony, została otrzymana istotnie w taki właśnie sposób
 Bardziej dokładnemi, choć dotychczas prawie nie używanemi są komory typu amerykańskiego, istniejące w laboratorjach Arsenału Edgewood. W komorach tych ludzie badani znajdują się nazewnątrz przestrzeni zawierającej zatrute powietrze, które dosięga ich aparatu oddechowego, oczu lub skóry przez rurki połączone z odpowiedniemi przyrządami. Sposób taki daje możność wytwarzania istotnie jednostajnej mieszaniny trucizny z powietrzem oraz działania jej w ciągu dość długiego ściśle określonego czasu obok gwarancji zupełnego bezpieczeństwa.
 Zależnie od tego czy badane są środki duszące, czy pochłaniacze przeciwko nim, czy też środki drażniące (sternity i lakrymatory), czy wreszcie trucizny skórne — używamy przyrządów trzech rodzajów. Zasadniczą część wszystkich tych przyrządów stanowi szczelna komora, taka sama jak do doświadczeń ze zwierzętami, przez którą przechodzi prąd powietrza. Jedna część tego powietrza przechodzi przez generatory — przyrządy do wyrabiania pary odpowiedniej trucizny — druga, większa służy do rozcieńczania jej. Zawartość trucizny w powietrzu określa się zapomocą badania płynów w specjalnych pochłaniaczach, przez które przechodzi cała ilość powietrza przepływającego przez komorę w czasie doświadczenia. Przy dość szybkim prądzie powietrza w komorze i odpowiednim stosunku średnicy rurek dających czyste i zatrute powietrze, zmieszanie trucizny z powietrzem odbywa się bez pomocy specjalnych mieszadeł; również zbyteczne są w tym wypadku gazomierze.
 Przyrządy używane do trzech rodzajów badań, o których mówiliśmy, nie są złożone. Do badania gazów duszących i użyteczności pochłaniaczy służą maski ochronne, do których doprowadza się zatrute powietrze albo bez pochłaniacza — celem określenia