Strona:PL Leroux - Upiór opery.djvu/188

proszę mi wierzyć, niema w tem nic niehonorowego“.
 „Nie wątpię, p. Giry“.
 „Widzi pan... Upiór nie lubi, gdy się o nim opowiada. Ale jest rzecz, którą mogę panu powiedzieć, bo ona tylko mnie dotyczy. Otóż działo się to w loży Nr. 5... Pewnego wieczoru znajduję tam list, adresowany do mnie czerwonym atramentem... Słowa tego listu, p. dyrektorze, pamiętać będę, choćby mi sto lat żyć przyszło... Niech pan posłucha: „Pani! w roku 1825 panna Menetrie, koryfejka baletu, została markizą de Cussy“.
 W roku 1832 Marja Taglioni, tancerka, wychodzi zamąż za hr. des Voisins; — w roku 1832 La Sota, baletnica, poślubia brata króla hiszpańskiego; — w r. 1817 Lola Montés zostaje morganatyczną żoną króla Ludwika Bawarskiego i otrzymuje nazwisko hrabiny de Landsfeld; w r. 1870 Teresa Hessler, śpiewaczka, poślubiona zostaje Don Fernandowi, bratu króla Portugalji...
 Richard i Moncharmin słuchali zdumieni, nie przerywając elokwentnej bileterce, która w miarę opowiadania, wyprostowała się, dumna, rozgorączkowana, i wyliczywszy szereg podobnych wypadków wyrzuciła z siebie w końcu, triumfującym, proroczym głosem: „W roku 1885 panna Meg Giry baletnica, zostaje. cesarzową!“
 Wyczerpana pani Gjry osunęła się na fotel. „Panie dyrektorze! list ten podpisany był przez Upiora Opery! — Od chwili, w której Upiór oznaj-