Strona:PL Leopold Blumental Sherlock Holmes w Warszawie.pdf/25

tować się będzie w kapeluszu z białem piórem… i uciekała przed damą z czerwonem…
 — Ztąd zapewne zgadłeś, że pani Grzmotnicka będzie w hotelu „Regina“ w Paryżu w oznaczonym dniu… I z taką pewnością wysłałeś depeszę na jej nazwisko?
 Holmes uśmiechnął się, dumny ze swego tryumfu.
 — Wiesz, co mi posłużyło za najpewniejszą wskazówkę, gdym kombinował, kim mogła być owa dama?
 — Nie domyślam się.
 — Pośpiech Ludwika, gdy zamiast do Paryża, jechał z żoną do Krakowa… do Mamy!
 — A!..
 Kilka chwil śmieliśmy się serdecznie przypominając sobie ów „dziwny“ atak Ludwika w Krakowie, kiedy to nie wiadomo było, czy się śmieje, czy płacze.
 Nagle uderzyłem się w czoło.
 — Ach, zapomniałem ci zadać dwa najważniejsze pytania.
 — Jakie to?
 — Jakim sposobem odgadłeś, że pani Grzmotnicka nosi binokle.
 — O, to proste! Pani Klotylda mruży oczy, jak osoby krótkowzroczne, choć uważałem, że sama nie jest krótkowzroczną; kiedy spłakana prosiła cię o szklankę wody, wskazała karafkę, stojącą bardzo daleko na kredensie. Ztąd wniosek, że owo mrużenie oczu jest tylko przyzwyczajeniem, nabytem po krótkowidzących rodzicach, ojcu i matce… Powiedziała, że ojciec nie miał krótkiego wzroku. Ergo — matka…
 — Ale mógł być krótkowidzem dziadek… albo babka…
 Holmes zmarszczył się.