Ta strona została przepisana.
Bo dźwięczne pieśni w formie Eolskiej, ulotnej,
Ja pierwszy zaśpiewałem w Italijskiej stronie;
Bądź dumną Melpomeno, z zasługi istotnej
I laury delfickiemi uwieńcz moje skronie!…
Oda.
(Lib. IV, Car. VII)
Diffugere nirres…
Spłynęły już śniegi, zieloność na pola wróciła,
Na drzewa — liściasty ich włos,
I lody już pękły i ziemia we wiośnie ożyła
I mile ptaszęcy brzmi głos;
I naga Aglae prowadzi już chóry swe skoczne
Nimfami przepełnił się las;
„Lecz wszystko to minie!“ tak mówią nam zmiany coroczne,
Płynący tak mówi nam czas.
Mróz miękczą Zefiry,lecz wiosnę wnet lato zamieni,
Rozerwie plecionkę mdłych snów,
I lato też przejdzie, zakwitną owoce jesieni,
I zima ponura mknie znów!
Lecz szkody natury w corocznej znikają odnowie;
A my, gdy zapadniem się w mrok,
