Ta strona została uwierzytelniona.
LXVII.
Źle jest w twórczość wszystko włożyć.
Lepiej — trochę sobie pożyć
I trochę sobie potworzyć.
Tu połówka, tam połówka;
Czartu łój, Bogu łojówka,
I nie nadwerężysz zdrówka.
Wszak ci każdy krytyk powie:
Gieniusze to — wartogłowi,
Z grzechów, albo z cnót niezdrowi.
Ani cnota, ni niecnota,
Jeno połowiczność złota —
Oto jest życia istota.
Przeto sztuki adherencie,
Miarkuj twórcze swe napięcie,
Twórz, lecz pamiętaj o rencie.
Coś pomaluj, coś porysuj,
Pomalutku coś popisuj,
I z życiem się pokołysuj!
