Ta strona została uwierzytelniona.
LXII.
Poezyi słowo się wzięło
Z greckiego: robię — pojeo.
Więc poetyzuj! — rób dzieło!
Tak jakoś w życiu się prowadź,
Byś grosz miał! Grosz ten rachować
Ucz się, i chować, i chować!
Chimery precz — faramuszki!
W izbie miej z bibuł kwiatuszki,
Gips Mickiewicza, Kościuszki!
Gość mruknie podczas wizytek:
Hm... widzę nie dba o zbytek,
Czci narodowy zabytek...
Żyj sobie w ducha prostocie!
Szanuj tych, co mają krocie!
To są do szczęścia promocye!
Płyń! Do złotego płyń runa,
Cny człecze! Bo, do pioruna!
Najcniejszem dziełem — fortuna!
