Galatowie, a zatym cały zachód był Kelticki Herodot. II. 133. IV. 49. Wiadomości o nim powzięte: od Massiljów, z opisów dawnych, lub przypadkowo[1]: i tamtowieczni pisarze wiele o Galatach i Keltach pisali. (Strab: IV. p. Al. 199 Xy. 214). Zawsze jednak tak, że rzadziej imienia Galatów a daleko częściej Keltów używali. (Pausan. I. 2),
Pod Zefyrem tedy, zachód cały, trzymając czwartą część świata, osiadają Keltowie Ephorus hist: IV. ap. Cosm. Indicopt. et ap. Strab. I. p. Al. 35 Xy. 31. cf. Seymn. perieg. 173. Od Gadiri zaczynając rozpościerali się aż do Skythji Ephor. l. c ap. Strab. IV. p. Al. 199 Xyl. 214. VII. p. Al. 293 Xyl. 333 cf. Antiquos ap. Dionem Cass. XXXIX. p. 113. et Diodor. Sic. V. 25. — W tej Keltice jest
Iberja[2].
Swiątynia Herkulesa koło ostatniego najzachodniejszego przylądka Keltickiego Ephor, ap. Strab. 111. p. Al 138, Xyl. 146.
Kynety czyli Kynesji przy Oceanie Herodor de Hercule X. ap. Steph. Byz. h.
