Strona:PL Lelewel Odkrycia Karthagów i Greków.pdf/36

dmie, gnuśna ciemnica krajine zalega, a ziemia, głęboko przewilgocona. Są tu skryte sklepiste pieczary do pasma i ciemnégo przybytku piekielnéj bogini (Persefony) (Avieni ora mar. 225—244). Tak gdzie Karthaskie były emporja, tam błotne i kaliste miejsca. Scylac. peripl. I. 1.

 VI. Przyczyną tego było, starodawne zdarzénié z wyspą Atlantidą.
 O Atlantidzie wyspie, Solon w Sais Egyptskim miał słyszyć, a z tego źrzódła, doszło to do Platona (Plut: in Solone 23). Mówił o téj wyśpie przyjaciel Solona Dropidas, Kritjaszowi, a stary Kritjas wnukowi swemu Timeuszowi. Zaraz za słupami, była wielka Atlantis, kształtu czworoboku podłużnégo, płaska ku południowi, górami podniesiona w północy, ludna i we wszystko zamożna; a chociaż całej długości było 3, 000 stadjów, a szerokości 2, 000 jednak od Afriki i Asji razem wziętéj większa; panowanie jej rościągało się aż do Egyptu i Tyrrhenji i zagrażało reszcie świata: tylko Atheni dali napaści odpór. Była zaś wydziałem Posidona (Neptuna) którégo potomstwo w niej panowało. Miasto stołeczne potrójnym okolone murem, miedzianym i mosiężnym, kościół złotem okryty; łaźni, gymnasjów, hippodromów, posagów złotych dostatkiem. Od króla Atlasa i braci jego synów Posidona, po-