Strona:PL Ksenofont Konopczyński Wspomnienia o Sokratesie.djvu/228

kary, jedni pozostają w ukryciu, drudzy uciekając się do gwałtu.
 — I jakiejto kary, Sokratesie, nie mogą uniknąć rodzice i dzieci, jeśli wchodzą z sobą w związki małżeńskie?
 — Bardzo wielkiej, zaiste, Hippiaszu, Jakaż bowiem cięższa kara może spotkać ludzi, mających dzieci, niż ta, że mają je złe?
 — Dlaczegóż, Sokratesie, mają oni wydawać na świat złe dzieci, skoro nic im nie przeszkadza, jeżeli sami są dobrymi, wchodzić w związki także z dobrymi?
 — Dlatego, że ci, którzy wchodzą z sobą w związek małżeński, powinni być nie tylko dobrymi ale nadto w sile wieku.... W braku więc tego warunku czy nie należy unikać związków małżeńskich?
 — Tak, zaiste, Sokratesie.
 — Czy zaś ci, co pomimo to w tych warunkach żenią się, wydają na świat dzieci, jak należy?
 — Sądzę, że nie.
 — Którzy zatem inni ludzie, jeśli nie ci, wydają na świat złe dzieci?
 — I w tem zgadzam się z tobą, Sokratesie.
 — Powiedz mi dalej, Hippiaszu, czy nie jest wszędzie uznanem przez prawo, aby dobroczyńcom swoim wywzajemniać się dobrem?
 — Tak, jest to uznane przez prawo; lecz również bywa przekraczane.
 — Czy nie ponoszą także kary ci, co to prawo przekraczają, skoro, pozbawiając się dobrych przyjaciół, zmuszeni są łączyć się z tymi, którzy ich nienawidzą? A może ludzie, świadczący dobrodziejstwa tym, co wchodzą w stosunki z nimi, nie są dobrymi przyjaciółmi, ci zaś, którzy nie wywzajemniają