Ta strona została uwierzytelniona.
Lasem.
Chodzę lasem, zostawiam nie ślady lecz tropy
i sapię w wązkiej norze oddechem włochatym.
Czy to prawda, że żyłem rybą przed potopem
i że jestem dziś wilkiem kochającym kwiaty?
Jakże płyną te sosny? sierść ma zapach ostry.
Patrzę wam prosto w oczy, a krok mój jest wiekiem.
Gdzie las się kończy nagle fioletowym ostem
myśliwy z psem,który też był kiedyś człowiekiem.
listopad 40r.
