Strona:PL Konopnicka Maria - Poezje 02 dla dzieci do lat 10.djvu/123

    Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
    Ta strona została uwierzytelniona.

    Z mojego okienka — to istny dziw!
    Ten mały strumyczek wygląda, jak żyw.
    I szepce, i śpiewa do uszka mi
    Cichutką piosenkę, co słodko brzmi.

    I oczy i myśli gdzieś lecą w dal,
    Za blaskiem, za wonią, za szumem tych fal.
    I dusza się we mnie roztula, jak kwiat...
    Z małego okienka chce objąć ten świat!

    — Powiem ci, dziecino, jak zrobić to!
    By objąć świat cały i posiąść go,
    Nie trzeba dalekich odprawiać ci dróg,
    Lecz kochać swój zakąt i chaty swej próg!




    72.STOPNIE POZNANIA.


    Choćbyś poznał ziemię całą,
    Miljon gwiazd jeszcze zostało!
    Choćbyś gwiazdy znał na niebie,
    Jeszcze musisz znać... sam siebie.

    A czy wiesz ty, miłe dziecię,
    Co tu cudów jest na świecie?
    Ile to się gwiazd w oddali
    Na wieczornem niebie pali?...