Strona:PL Kolberg - Pieśni ludu polskiego serya 1.djvu/32

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została skorygowana.

27. „Stójcie, stójcie choć chwilę,
niech się po ten pas schylę!”
28. „Nie tyś jego sprawiała,
nie będziesz się schylała.
29. Sprawił ci go Franciszek
nasz nieboszczyk braciszek.”
30. Wyjechali za Rrzechów
(inni: za Miechów,)
kupili jéj orzechów;
31. „ „Gryź bratowa orzechy
tyle twojej pociechy” ”
32. Wyjechali za lasy
i tam darli zniej pasy.

Wacł. z Oleska, P. l. w Gal. str.505.
Wojcicki P. l. Białochor, T. 1. str. 115.
Sowiński. Chants polonais nr. 1.



3. b.
od Sierpca.

\relative g' {
\set Staff.midiInstrument = #"flute"
\key g \major
\time 2/4
g8 \autoBeamOff d g a | b4 a | g2 | d'8 c b c | d4 e8 d | c b a b |
\break
| c4 d8 c | b a g d | b'4 a | g2 \bar "|." 
}
\addlyrics {
         Sta -- ła nam się | no -- wi -- | na | sta -- ła nam się | no -- wi -- na | 
       pa -- ni pa -- na | za -- bi -- ła | pa -- ni pa -- na | za -- bi -- ła
}

1. Stała nam się nowina;
pani pana zabiła.
2. W ogrudku go schowała
drobnéj rutki nasiała.
3. „Rośnij rutko lilija
jeszcze wyżej niżli ja.
4. Rośnij, róśnij nie mała,
bym grobu niewidziała.
5. Wyjrzyj dziewko za góry
czy nie jedzie pan który?”
6. „ „Jadą, jadą panowie:
nieboszczyka bratowie. ” ”
7. „Poczem żeś ich poznała,
coś ich braćmi nazwała?”
8. „ „Po konikach po wronych
po siodełkach czerwonych.
9. Po chusteczkach jedwabnych
po pałaszach oprawnych.” ”
10. Pytali się w gospodzie:
„ „co to za krew na nodze.” ”
11. „Dziewka kury rzezała,
i tak mi napluskała.”
12. „ „Choćby ich sto zabiła
takaby krew nie była.” ”
13. Jak do dworu wjechali
bratowę przywitali:
14. „ „Kłaniam, kłaniam bratowa
nieboszczyka katowa.” ”
15. „Po czém że mnie poznali
że katową nazwali.”
16. „ „Po trzewikach czerwonych
po rączeńkach skrwawionych.
17. Siadaj, siadaj, bratowa,
nieboszczyka katowa:
18. Siada, siadaj jedź z nami
będziesz jeździć z panami” ”
19. „Jakże ja zwami siadać,
drobnych dziatek postradać?”
20. „ „A my dziatki weźmiemy,
do szkoły ich oddamy.” ”