Ta strona została uwierzytelniona.
275. Wisła też także żebyś wiedział jaka,
Tedyć powiadam[a], iż Wisła dwojaka.
Jedna Samica, druga Lacha, nowym[b]
Co ciecze rowem.[1]
276. Owo[c] jest matka, w której jest nurt główny;
Tędy jest droga, tędy frocht warowny.
Lachą nazwano ową drugą drogę,
Wiślną odnogę.[2]
277. I tą na fryjor pływają rotmani;
Póki gościnna woda bierze na niej[d],
Prostują drogę, zachodzą sternicy
W oczy samicy.[3]
278. A gdy Wisła nurt opuściwszy stary
Drze sobie nowy, gdy zbierze bez miary,
Ten dawny strumień dawnem[e] też przezwiskiem
Zowią[f] wiśliskiem.[4]
279. Gdy co raz dawny zamula, a torem
Mknie Wisła nowym[g], zowią to zatorem;
- ↑ Wisła itd. Przestaw wyrazy: żebyś także wiedział, jaka też Wisła. Samica, Tr. naturalis alveus, główne rzeki koryto; wyraz dziś już nie używany przez flisów. Lacha, odnoga nowa rzeki z potoku wielkiego. Tr. torrens, quia aestate siccatur, vel certe non navigatur.
- ↑ Owo patrz 259; czy nie byłoby lepiej czytać owa? scil. samica. Frocht patrz 101.
- ↑ Fryjor wiosna z n. Frühjahr. Rotmani patrz 167. Póki gościnna woda bierze na niej: gościnna; albo sama goszcząca woda, bo tylko na wiosnę gościem jest w tem drugiem korycie; albo przyjmująca chętnie gości (flisów). Bierze, zabiera porywa, unosi. Prostują drogę; z lachy korzystają flisowie, bo mogą sobie czasem nią skrócić drogę. W oczy, na raz jej się z przodu ukażą, zaskoczą jej drogę. Prostują — zachodzą (Asyndeton).
- ↑ Nurt znaczy właściwie miejsce najgłębsze w rzece, gdzie woda najprędzej idzie; tu w ogóle koryto. Wiślisko, Tr. desertus alveus, rzeczysko.
