Ta strona została uwierzytelniona.
123. Czasem się puści morzem śrzodoziemnem[a],
(Szuka żywności sposobem foremnym)
Do czarnych Maurów, do Libyji[b] parnej
Dla kupi marnej[1]
124. Przez ciasne morze i przez one wrota,
Gdzie bohatyrska po dziś dzień robota
Da się tam widzieć, gdzie Herkules śmiały
Przekował skały[c].[2]
125. I puścił morze na świat i potopy.
Rozdzielił Afry od naszej Europy,
Między[d] Abylę, między Kalpę onę
Przekopał bronę,[3]
126. Którą Neptunus wszedł na widczne lata
Z berłem trozębem[e], zalał sztukę świata,
(Za nim szła Doris,[f] Nereides śliczne,
Nimfy[g] rozliczne).[4]
127. Za niemi[h] kupiec swego zdrowia zwierzył
Wiatrom i wodzie i drogę przemierzył.
- ↑ Foremnym, sztucznym. Libija, starożytne miano Afryki. Maurowie wtedy w Afryce mieszkali północnej i tworzyli tak zwane państwa rozbójnicze. Czarni, ogorzali, bo będąc pochodzenia arabskiego nie byli murzynami. Dla kupi, towaru; Nom. Sing. kupia.
- ↑ Mowa o cieśninie gibraltarskiej, którą według podań mytologicznych Herkules miał przekopać.
- ↑ Składnia we wrotkach 123 do 127 bardzo luźna; gdzie nawiasy porobiłem, możnaby 123 zamiast szuka szukając, a 126 zamiast za nim szła, a za nim szła, przyjąć w myśli. Puścił morze na świat i potopy łącz: morze i potopy na świat, tak jakby Ocean dopiero powstał po przekopaniu cieśniny. Afry, Afrykę; nazwisko mieszkańców zam. nazwiska kraju. Abyla góra w Afryce, Kalpe zaś góra w Hiszpaniji, obie na wschodnim końcu cieśniny gibraltarskiej. Bronę, bramę.
- ↑ Doris, córka Oceana i Tetydy, żona Nereusza, nimfa wodna.
