Przejdź do zawartości

Strona:PL Kazania sejmowe (1924).djvu/9

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.
I.
Pierwsze na początku sejmu przy mszy sejmowej.
Jeśli kto z was potrzebuje mądrości, niech jej prosi od Pana Boga, który wszytkim hojnie daje, a nie wymawia; a dana mu będzie.
Jacob 1.

Zjachaliście się w imię Pańskie na opatrowanie niebezpieczności koronnych, abyście to, co się do upadku nachyliło, podparli; co się skaziło, naprawili; co się zraniło, zleczyli, co się rozwiązało, spoili, i — jako głowy ludu, braciej i członków waszych, jako stróżowie śpiących i wodzowie nieumiejętnych i świece ciemnych i ojcowie dzieci prostych, — o ich dobrem i spokojnem obmyślali. Co iż jest rzecz niełacna i wielkich darów Bożych potrzebująca, uciekacie się do kościoła i ołtarza, do szukania łaski Ducha św., z którejby wam był dany rozum i mądrość na dobrą i szczęśliwą takich potrzeb odprawę. I poganie to czynili; gdy swoje sejmy i rady o dobrem pospolitem zaczynali, radzili się bogów