Strona:PL Karol Miarka - Kantyczki 03.djvu/190

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

Swych wiernych, od Swych wiernych, Boże niezmierzony.

Serca nasze otwierajmy, dla Pana przysposabiajmy, * Ażebyśmy sobie, tak jako On w żłobie, * Spoczywali, spoczywali, po śmierci w grobie.

Chodźcież, święci Aniołowie, wszakżeście nasi stróżowie, * Niechaj razem z wami, kolędę oddamy.* Gloria, gloria, Jemu śpiewamy. A.




PIEŚŃ  182.


Witaj że Dzieciątko z Panny narodzone, * W jasełkach na mrozie nago położone. * Witaj Królu nieba, Królu nieskończony, * Witaj i Monarcho nieprzezwyciężony.

Chwalcie Go dziś wszyscy niebiescy duchowie, * Sławcie pod niebiosa cni Serafinowie: * Bo Jezus maleńki, Jezus ukochany, * Z nieba na świat ludziom zstąpił pożądany.

Chwalcie Go dziś wszyscy powietrzni ptaszkowie, * Chwalcie czołgający ziemi robaczkowie, * Chwalcie to Dzieciątko Jezusa małego, * Dziś z przeczystej Panny nam narodzonego.

Chwalcie Go wraz wszystkie po lasach zwierzęta, * Chwalcie i domowe pracowne bydlęta: * Bo Król i Monarcha, Pan nieba i ziemie, * Tak bardzo ukochał nędzne ludzkie plemię.

Ten, który wysoko siedział na Swym tronie, * I który na Boga Ojca bawił łonie, * Któremu się wszyscy Anieli kłaniali, * Któremu cześć, I chwałę w każdy czas dawali.