Strona:PL Karol Miarka - Kantyczki 03.djvu/174

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

Żegnamy Ciebie, Starcze, co przy żłobie * Strzeżesz Maryi, Jezusa małego, * Święty Józefie w każdej życia dobie * Chciej że być Stróżem i serca naszego.

Sercem dziecinnem Ciebie wychwalamy, * Bośmy się z Tobą dzisiaj dziećmi stali; * Choć się od żłóbka Twego oddalamy, * Daj, byśmy sercem przy Tobie zostali.

Wszakże Twoimi my Towarzyszami, * Żyć i umierać chcemy dla Twej chwały; * Jeżeli tylko-Ty zostaniesz z nami, * Nic nie pomoże przeciw nam świat cały.





PIEŚŃ  166.


W Betleem mieście Jezus się narodził, * Tęskliwe serca z żalu oswobodził: * Wesoło tedy, jeżeli kiedy, * Dziś być potrzeba.

Pasterze Jemu wesoło śpiewali, * Wół z osłem parą w zimnie zagrzewali: * My z wesołością, z szczerą miłością, * Czołem Mu bijmy.

Królowie wschodni za gwiazdy powodem, * Zjechali z dary poddaństwa dowodem: * My Mu za złoto z wielką ochotą * Serca oddajmy.

Marya karmi, a Józef piastuje, * Małej Dziecinie pilnie usługuje: * Więc za ich przykładem, wierności śladem, * Służmy Dziecinie.

Spraw to Dziecino, Jezu nasz kochany, * Niech w Twojej łasce nie znamy odmiany: * Niech w doczesności, potem w wieczności, * Zawsze Ci służym.