Strona:PL Karol May - Winnetou w Afryce.djvu/77

 — Cóż z tego? Small bawi jeszcze tutaj, ale zamierza wyjechać i to ze mną. Oczekuje mnie właśnie w Aleksandrji.
 — A zatem spotkałeś się z nim poprzednio?
 — Pytania i znów pytania! Czy mam ci opowiedzieć wszystko?
 — Chętnie wysłucham.
 — Well! Ale to potrwa krócej, niż sądzisz. Spotkaliśmy się w Neghileh i zrobili dwumiesięczną wycieczkę do Berd Aïn. Obecnie Hunter musi jechać do Tunisu, ja zaś pragnę mu towarzyszyć. Do Kairu wstąpiłem tylko po pieniądze. Hunter czeka na mnie w Aleksandrji.
 — I poto tylko, aby mu dotrzymać towarzystwa, jedziesz do Tunisu?
 — Nie. I takbym pojechał. Zbadałem wraz z tobą Saharę angielską, teraz poznałem Egipt, chciałbym więc zwiedzić leżący między niemi Tunis oraz Tripolis.
 — Ach, tak! Kto jeszcze towarzyszył Hunterowi?
 — Nikt.
 — Istotnie nikt? Wszak miał towarzysza podróży, Jonatana Meltona?
 — Nie znam takiego. Nie widziałem.
 — Czy Hunter nie opowiadał o nim?
 — Ani słowa,
 — Hm! To dziwne. Ale chyba mówił o swoich stosunkach życiowych?
 — Ani zgłoski, Nie pytałem o to.