Strona:PL Karol May - Jego Królewska Mość.djvu/117

W ten sposób nic pan nie wskóra, panie kapitanie! Gdzie pan to miał?
 — Tu, w tym małym kuferku!
 — Czyż nie był zamknięty na klucz?
 — Tak.
 — I wmawia pan sobie, że uczciwa dziewczyna oderwała zamek?
 — Zamek nie jest oderwany, lecz otworzony.
 — Skądbym wzięła klucz, stosowny do pańskiego kuferka?
 — Wytrych.
 — Niech się pan nie wystawia na śmieszność. Kelnerka miałaby wytrych? Pójdę natychmiast do gospodarza i powiem mu, że mnie, jego krewną, nazwano złodziejką!
 — Tak, idź pani! Zawołaj gospodarza. Dokument muszę w każdym razie odzyskać!
 Odeszła, on zaś biegł po pokojach w najwyższem podnieceniu.
 W sieni kelnerka spotkała kilku jegomościów. Spojrzawszy poprzednio przez okno, zobaczyła w bramie kilku policjantów. Jeden z przybyszów zapytał:
 — Czy pani jest tutaj kelnerką?
 — Tak — odparła.
 — Gdzie jest gospodarz?
 — W kuchni.
 — Zaprowadź mnie do niego.
 Zaprowadziła ich do kuchni i wskazała gospodarza. Urzędnik zwrócił się doń:
 — U pana mieszka cudzoziemiec, podający się za kapitana Shawa?

111