Strona:PL Karol May - Jasna Skała.djvu/33

pańska zwarjowana idea tyle panu sprawiła subjekcji, że ci współczujemy i jesteśmy gotowi cię poniekąd wynagrodzić.
 — Cóż takiego, moja dobrotliwa sennora?
 — Wie pan, gdzie przebywa obecnie Vogel?
 — Tak.
 — Jest to znów uderzający dowód, że pański wielce sławny rozsądek szwankuje. Jakiż to strzelec przezorny zabierze ze sobą tak niedoświadczonego chłopca? Co nam przeszkadza unieszkodliwić go raz na zawsze?
 — Nic na tem nie zyskacie.
 — Nic? Naprawdę nic?
 — Śmierć jednego spadkobiercy, których zresztą jest wielu, nie wprowadzi was jeszcze w prawa do spuścizny. Przestęptwo pozostaje przestępstwem. Nie ośmieli się pani zabić tego młodzieńca.
 — Ja? No tak, mnie tam wszystko jedno, czy umrze, czy zostanie przy życiu. Ale Jonatan i jego ojciec na pewno Vogla zabiją, jeśli wrócę, nic nie wskórawszy.
 — Nic nie wskórawszy? A zatem ma pani poczynić pewne propozycje, postawić jakieś warunki?
 — Tak. Jesteśmy gotowi uprzystępnić wam pewne korzyści...
 — I zażądać wzamian większych?
 — Bynajmniej! Posłuchaj pan, co zaproponuję. Dostaniecie zpowrotem konie, a także tego młodzieńca