Strona:PL Karol May - Dolina Śmierci.djvu/128

abym się od syna dowiedział, czy przybyli trzej panowie, którzy mają podać w podejrzenie Smalla Huntera. Skoroby tylko przyjechali, miałem natychmiast zameldować o tem Mrs. Silverhill.
 — Zapłacono panu za to?
 — Dał mi kilka dolarów.
 — Hm, to znów nie przemawia na pańską korzyść!
 — Sir, jestem biedny i nie mogę gardzić dolarem! Czy jest więc możliwość wyłączenia mnie ze sprawy?
 — To bardzo trudne... Można, gdyby nikt się o tem wszystkiem nie dowiedział.
 — Nie puszczę pary z ust, sir! Pozwolę się raczej zabić, niż rozwiązać język!
 — A czy będzie pan milczał wobec moich kolegów? Mogę tylko pod tym warunkiem oszczędzić pana, że nic nikomu nie powiesz, lecz ze mną będziesz szczery.
 — Przyrzekam i jedno i drugie, sir!
 — Dobrze. Zobaczymy. A więc, gdzie znajduje się obecnie pański sublokator, tak zwany Hudson?
 — Wiem tylko tyle, że pojechał wraz ze służącym Smalla Huntera do St. Louis.
 — Widział pan służącego?
 — Tak. Był tu kilkakrotnie. Są bardzo do siebie podobni.
 — Ponieważ są rodzonymi braćmi. A dokąd po jechał wrzekomy Hunter?