wisły były całość Pokucia, Ruskiéy ziemi, sława wodza i woyska. Geniusz hetmana , doskonałość szyku, odwaga młodego rycerstwa, wiecéy uczyniły, niż mnostwo; zbity ze szczętem w dniu tym Wołoszyn, wszystkie działa i przednieysze wodze iego zabrane, oswobodzone Państwa granice. Na placu bitwy chwalił Hetman dzielność rycerstwa, i walecznym nagrody rozdawał.
Powrót zwycięzcy do Krakowa Orzechowski w te opisuie słowa: „Gdy od Mogiły do Krakowa się zbliżał, rada koronna, duchowieństwo i wszystek Kraków iezno i pieszo przeciwko niemu wyszedł, witaiąc. Toczono naprzód odbite działa sztuk kilkadziesiąt, na których były herby Polskie, przez króla Olbrychta w Wołoszech na Bukowinie stracone. Więźnie, toż samą Wołoską Radę przed nim wiedziono. Lud Krakowski palcem sobie na działa i więźnie pokazywał, ten iest Logofet Kanclerz ziemi Wołoskiéy, ten Hetman Mołdawski, ów Dwornik Burkutap, to wszystko był król Olbrycht «na Bukowinie potracił, co teraz nam Pan Bóg do naszego Krakowa wraca. Bądźże tobie Boże chwała, a ty badź zdrów Tarnowski, bądź nąm szczęśliwym hetmanem, i tak tryumfuiąc na zamek wiechał. Tam w kościele głównym przed, ołtarzem padłszy na kolana, dziękował Bogu, że posłudze iego i królowi Panu zwierchnemu, i wszystkiemu narodowi Polskiemu poszczęscił: po modlitwie chorągiew ziemi Wołoskiéy z wielką bawolą głową i innemi chorągwiami mnieyszemi na grobie S. Stanisława zawięsił. Z kościoła wyszedł Jan Tarnowski z wielkim tłumem ludzi do króla; gdy na plac
Strona:PL Julian Ursyn Niemcewicz - Śpiewy historyczne.djvu/241
Wygląd
Ta strona została przepisana.