skich w roku 1505. do wielkich z przyrodzenia darów, przydał ogładę i wiadomości, które zwiedzanie obcych kraiów nadaie. Przepędziwszy lat dwanaście we Włoszech, Hiszpanii, i w obozach Maximiliana Cesarza, głośno się wsławił nieustraszoną odwagą i niepospolitą w sztuce woiennéy biegłością, hoży w postaci, waleczny, celuiący innych w naukach, gdy za powrotem do oyczyzny okazał się na dworze Alexandra, wszystkich oczy, serce krola, a małych dusz nienawiść obrócił na siebie. Pierwszém zrzodłem niesnasek było oderwanie przez Alexandra z namowy Glińskiego nieiakiemu Ileńcowi miasta Lidy, a nadanie onego Jędrzeiowi Drozdzie, oburzeni o to panowie Litewscy, gdy prożnemi na seymie Brzeskim Litt: znalezli skargi swoie u króla, zaczęli się udawać do brata i następcy krolewskiego Zygmunta Głogowskiego xiążęcia, udawali przed nim wyniosłość Glińskiego iak nieznośną, bogactwa przechodzące obywatelskie mienie, niebezpieczne pokrewieństwo z xiążęty Ruskiemi, kredyt i potęgę w kraiu, samemu berłu grożące. Swietne nad Tatarami pod Kleckiem zwycięztwo, powiększyło zawziętych nienawiść: iakoż powiada Niesiecki, że Gliński uniesiony tem szczęściem, dumném okiem Panów Litewskich przenosić zaczął; nie mógł znieść tego Jan Zabrzeziński Woiewoda Trocki, oskarżył go przed Zygmuntem, iako niebezpieczne przeciw kraiowi knuiącego spiski. Ządał Gliński usprawiedli-
Strona:PL Julian Ursyn Niemcewicz - Śpiewy historyczne.djvu/200
Wygląd