Przejdź do zawartości

Strona:PL Julian Ursyn Niemcewicz - Śpiewy historyczne.djvu/168

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

skę i Czechy, aż w r. 1492 śmierć położyła koniec burzeniom niespokojnego i bitnego xiąięcia. Wybranie podzielonych na partye Węgrów, dwóch synów Kazimierza, przez iednych Władysława iuż króla Czeskiego, przez drugich królewicza Albrychta, dało powód do smutnéy miedzy bracią woyny. Oyciec sprzyiał Albrychtowi, chcąc by Władysław przestawał na Czeskiéy koronie, wyprawił Albrychta do Węgier z małymi niepłatnym woyskiem; nim przyszło do boiu, długo walczyły w piersiach dwóch xsiążąt, miłość braterska i pychy zawziętość. Stoczono nakoniec bitwę pod Koszycami, Jan Albrycht dokazywał w niéy cudów odwagi, w 4000 woyska otoczony od 18,000. wszędzie potykał sie pierwszy; iuż Czech ieden wytrąciwszy mu z ręku oręż, miał go dokonać, gdy Albrycht chwyciwszy miecz od towarzysza, zabił go na mieyscu, straciwszy trzy konie, dowiodłszy, że nie na odwadze, lecz zbywało mu na siłach, uchodzić musiał. Po bitwie Władysław bardziéy niespokoyny o los brata, iak radosny z zwycięztwa, szukać go wszędy kazał. Stanęła między bracią ugoda, Jan Albrycht zrzekł się wszystkich praw do Węgier, Władysław puścił mu lennym prawem xięstwa Głogowskie, Opawskie, i Kurowskie na Szłąsku, z zapewnieniem, iż gdyby bezdzietnie umarł, korona Węgierska przeyść miała na niego.
Jeżeli Kazimierz słabo posiłkował syna w utrzymaniu go na obcym państwie, słabiéy iesz-