Ta strona została skorygowana.
SŁOWNIK WYRAZÓW MORSKICH.
Bak — część przednia statku, wzniesiona nad górny pokład.
Bras, brasy — liny idące od noków (końców) rei dla obracania ich w płaszczyźnie poziomej. (Słownik żeglarski Marjusza Zaruskiego).
Brasować — obracać reje w płaszczyźnie poziomej. (Słownik żeglarski Marjusza Zaruskiego).
Bryg — statek żaglowy o dwóch masztach posiadających reje. (Słownik żeglarski Marjusza Zaruskiego).
Cumy — liny, któremi przymocowuje się statek do brzegu.
Fał — lina służąca do wyciągania skośnych żagli do góry. (Słownik morski Marjusza Zaruskiego).
Gałka masztowa — głowica u szczytu masztu.
Gig — typ lekkiej łodzi morskiej o ściętej rufie.
Grodź, l. m. grodzie — ściany dzielące statek na części.
Jola — łódź morska z jednym prostokątnym żaglem i wystającemi nad burtą sztabami. (Słownik morski Marjusza Zaruskiego).
Juta — część pokładu na rufie, bardzo często wzniesiona nad poziom ogólny pokładu.
Kil — spodnia belka idąca wzdłuż całego okrętu, jak gdyby jego kręgosłup. (Słownik morski Marjusza Zaruskiego).
Kliper — szybkobieżny żaglowiec.
Kliwer — przedni żagiel trójkątny, chodzący po sztagu. (Słownik morski Marjusza Zaruskiego).
Lagrowy żagiel — typ żagla skośnego.
Marsel — żagiel prostokątny rozpięty na rei, drugi od dołu.
Międzypokład — dolny pokład wewnątrz statku.
Pięta — najniższa część, którą drewno opiera się o gniazdo (podstawę). Np. pięta masztu. (Słownik morski Marjusza Zaruskiego).
Poszycie — arkusze żelazne lub stalowe, albo deski (przy statku drewnianym) pokrywające z zewnątrz kadłub statku.
Reja — drewno poprzeczne na maszcie do rozpinania na niem żagla. (Słownik morski Marjusza Zaruskiego).
Rufa — tylna część statku.
