Strona:PL Josef Kafka - W krainach wiecznego lodu.djvu/18

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.
14

Rys. 6. Lód rozsadza wielkie kule armatnie.

Woda zmarznięta posiada jeszcze inne ciekawe właściwości. Lód raz utworzony, przy dalszym obniżaniu się ciepła, zmniejsza znów swą objętość, zachowując się podobnie, jak i inne stałe ciała; kiedy zaś ciepłota podnosi się — powiększa się zaraz i to bardziej od innych ciał. Lód podczas wielkiego mrozu staje się tak tęgim i twardym, że przy uderzaniu wydaje iskry, jak kamień.
Przy tajaniu lodu możemy zauważyć również pewne jego właściwości. Jeśli się temperatura podnosi — to lód najpierw się rozszerza, gdy zaś ciepło przejdzie granicę mrozu — lód taje i objętość jego zmniejsza się znowu. Lód więc zamarzły przy 20 st. zimna i przy ociepleniu się do 1 st. ciepła posiada ogromną siłę rozsadzania. Lód tający, do roztajenia, czyli, aby doszedł do 1 st.