Strona:PL John Ruskin Gałązka dzikiej oliwy.djvu/9

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została skorygowana.
PRZEDMOWA.

Żyjemy w ciekawej epoce.
Wiek XIX, wiek pary i elektryczności, który teoretyczny kult Rozumu ludzkiego, przekazany mu przez wiek XVIII, zdawał się stwierdzać praktycznie niebywałemi zdobyczami filozofii, nauki przyrody, odkryć historycznych i wynalazków przemysłowych — kończy się lekceważeniem wiedzy, reakcyą przeciw kulturze, opozycyą przeciw wielkiemu przemysłowi, powrotem do haseł romantyzmu a nawet mistycyzmu, do natury, do symbolów, do nastrojów.
I oto na jednym krańcu Europy powstaje Ruskin, na drugim Tołstoj, a we Francyi Brunetière, zyskuje wielką popularność, paradoksalną rozprawą „O bankructwie wiedzy“ i swojem „Odrodzeniem Idealizmu.“
Czem się to dzieje?
Jest to jeden z tych odwiecznych objawów wahania się fali psychicznej, przypływu i odpływu idei,