Strona:PL Jogi Rama-Czaraka - Filozofja jogi i okultyzm wschodni.djvu/60

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

i osłabienia — spuszczają się zakończeniem w dół, jak miękka sierść zwierzęcia; niekiedy zaś mają postać pomarszczonej skóry, gdyż rozmaite włoski sterczą w rozmaitych kierunkach, zbite w masę, pomięszane, pokręcone. Zjawisko to wywołanem bywa przez prąd prany, który przynosi wzmocnioną energję ciału, przyczem zdrowe ciało zyskuje dostateczną ilość prany, gdyż ciało chore lub osłabione cierpi z powodu niedostatecznego przypływu prany. — Aurę fizyczną widzi niejeden, obdarzony wcale skąpym stopniem widzenia psychicznego, którego oczom wyższe formy są niedostępne.
Rozwinięta psychika czasami z wielkim trudem aurę ciała rozróżnia, gdyż zasłaniają ją mocne barwy wyższych form aury — i dlatego „psychik“, gdy ją śledzi, musi powściągać wrażenia idące z wyższych form aury i stara się dostrzegać tylko falowania tej szczególnej formy aury, którą stara się obserwować. Oddzielając się od aury fizycznej, cząstki pozostają koło tej przestrzeni lub miejsca, gdzie znajdowała się dana osoba czy istota — a silnie rozwinięte poczucie instynktu u psów i innych zwierząt — daje im możność czuciem znajdować osobę lub zwierzę, które śledzą.
Aura — wypływająca z drugiego pierwiastka czyli z ciała astralnego, podobnie jak sam pierwiastek — ma kształt i kolor gazowaty i podobna jest do pary, co lada chwila gotowa się rozwiać. Aurę astralną bardzo trudno rozróżnić, gdy jest zmieszana z innemi formami aury, ale gdy ciało astralne rozpatrujemy osobno od ciała fizycznego — to jego aura może być widoczna, zwłaszcza, gdy obserwatorowi niedostępne są falowania innych pierwiastków, co wysyłają aurę innych kolorów. Ci z naszych czytelników, którzy widzieli kiedykolwiek formę astralną czyli to, co w życiu potocznem zowie się „duchem“ (ghost) — zauważyli niewątpliwie jajowaty obłoczek pa-