Strona:PL Jerzy Żuławski - Szkice literackie.djvu/257

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.

szych dziedzinach życia umysłowego samorzutne tworzenie przyrodnicze zastąpione bywa mniej lub więcej mozolną konstrukcją, świadomem działania i celu syntezowaniem danych czynników. Bywają jednak wyjątki. Widzimy czasem, że syntezy najwyższe i ogarniające kręgi najszersze, dokonywane bywają u pewnych ludzi w jednem niejako błyśnięciu, prawie pod progiem ich świadomości, której następczem zadaniem jest tylko na światło wydobyć i względnie uzupełnić to, co się w głębi duszy już stało.
Ten rodzaj tworzenia nazywa się tworzeniem gienjalnem, a ludzie tą zdolnością obdarzeni — gienjuszami.
Jeden z twórców współczesnej filozofji immamentnej powiedział, iż w każdym człowieku jest bodaj istra gienjuszu — i słuszność ma o tyle, że w najbiedniejszem nawet życiu psychicznem pewne syntezy w ten „gienjalny“ i samorzutny sposób bywają związywane. My jednak miano gieniuszów nadajemy tym ludziom wyłącznie, u których ta zdolność rozwinięta jest daleko ponad zwykłą miarę — a moc genjuszu mierzymy zakresem, jaki ona obejmuje i doskonałością stworzonych syntyz, czyli w tym wypadku koncepcji.