spoczynku — dopóki się nie rozsypał kilkoma gwiazdami, tłumem płanet, karnie i przykładnie roczne drogi swe obiegających, deszczem żużli zapomnianych.
Bezładnie cisną mi się na pamięć imiona: Stanisław Przybyszewski, Jan Stanisławski, Stanisław Wyspiański, Stanisław i Wincenty Brzozowscy, Adam Grzymała Siedlecki, Adolf Nowaczyński, Konrad Rakowski, muzyk Krzyształowicz, Witold Noskowski, Edward Leszczyński, Janusz Łuszczewski, Stanisław Sierosławski, Antoni Potocki, Adam Znamirowski, Artur Górski, Tadeusz Miciński, Władysław Emeryk, Oszacki, Procajłowicz, Gabryelski, Jan Skotnicki, Jan Kleczyński, Jan August Kisielewski, Ludwik Solski, Tadeusz Pawlikowski, Jan Lemański, Franciszek Bruzdowicz, Xawery Dunikowski, Józef Jasieński, Stanisław Wyrzykowski, Władysław Jaroszewski, Stanisław Lack — i tylu, tylu innych, rozbiegłych gdzieś po świecie lub nieżyjących, o nazwiskach sławnych, znanych, albo nic już dziś niemówiących! —
Wszyscy ci ludzie, po części około wydawanego przez St. Przybyszewskiego „Życia“ zgrupowani i stali członkowie „nonszalanckiego paona“ u Turlińskiego, po części przygodni tylko
Strona:PL Jerzy Żuławski - Szkice literackie.djvu/227
Ta strona została uwierzytelniona.
