Strona:PL Jerzy Żuławski - Poezje T2.djvu/289

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.

i że Wszechbyt nie zamknie się w jednym atomie
i że niema uchwytnych absolutów w świecie!

Prędzej przestrzeń się skończy, w biegu czas ustanie,
nim byt jeden pod władzę swą Ogół zagarnie —,
a czas wieczny, bez granic przestrzeni otchłanie!
więc nie skazuj się pychą na próżne męczarnie!

Nic nie zmienisz i zginiesz tak, jak zginą słońca!
darmo chcesz się mocować z przeznaczeniem srogiem:
jedna tylko Materja istnieje bez końca,
a Wszechświat duszy nie ma i nikt nie jest Bogiem!