Ta strona została uwierzytelniona.
BAJKA XXIII.
POTOK I RZEKA.
Z szumem straszliwym, przez lasy i skały
Potok spieniony toczył mętne wały;
Huk gromu szerząc dokoła
Trwożył doliny i sioła.
Jeździec, przez zbójców w drodze napadnięty,
Skoczył w burzliwe odmęty
I przerażony hałasem
Mniemał, że zginie; ale jego trwogi
