Strona:PL Jean de La Fontaine - Bajki.djvu/616

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.

Że mnie kuchcików ćma ściga przeklęta
Z nożem za pasem.
Prawda, że miła przynęta?
Bracie! kto jest kapłonem, musi żyć ostrożnie:
Gdybyś raz jeden zobaczył na rożnie
Tyle sokołów, ile ja kapłonów,
Zaniechałbyś pańskich tonów;
Tępą mam głowę, rzekłeś; a koledzy moi
Mówią, że mądry kapłon, co się noża boi.