Strona:PL Jan Neruda - Pieśni kosmiczne i inne.djvu/50

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.

Widzisz metale wszyściutkie te,
Z których się ziemia składa.

Zamilkł uczony. Dokoła szmer
Niesie się wśród słuchaczy.
Mędrzec się pyta, czy może kto
Wiedzieć coś jeszcze raczy?

Słuchacze skrzeczą, podnosząc wzrok:
— Każdy z nas wiedzieć skory,
Czy są tam żaby takie jak my,
Czy są jak nasze twory?