Strona:PL Jan III Sobieski król Polski czyli Ślepa niewolnica z Sziras.djvu/494

496

JAN III SOBIESKI.

---

czerwony Sarafan zostanie pozbawionym życia przez Kara Mustafę.
 Ażeby przeszkodzić wykonaniu wyroku o zachodzie słońca, trzeba było zrobić coś nadzwyczajnego. Zdaniem Assada jeden tylko człowiek mógł tego dokonać.
 Człowiekiem tym był kapłan indyjski.
 — Nim Assad zdążył rozmówić się z Solimanem, słońce już posunęło się tak daleko, że czasu do stracenia nie było. Powrócił zatem raz jeszcze do namiotu Allaraby i kazał Tnnurowi, żeby go wprowadził do indyjskiego kapłana, który spoczywał na sofie otoczony bajaderami, powiewającemi nań za pomocą wachlarzy.
 Wyglądał on w tej chwili prawdziwie jak wschodni władca.
 Spostrzegłszy Armeńczyka podniósł się nieco.
 Przychodzisz zawcześnie, — rzekł, — do jutra zastrzegłem sobie czas do namysłu. Czyliż nie pamiętasz naszej umowy?
 — Pamiętam ją kapłanie! Przychodzę do ciebie w innym celu, — odpodział Assad, — odpraw te dziewczęta. Muszę zakłócić twój spokój na kilka minut. Zniewala mnie do tego konieczność.
 Allaraba uczynił zadość temu żądaniu, tancerki wyszły z namiotu.
 — Zbliż się Armeńczyku, — rzekł Allaraba, — znam twojego baszę! Jutro, w nocy zawrę układ z tobą.
 — Błogosławię twoje postanowienie, kapłanie, nie będziesz go żałował, nagroda jest wielka! Dajże mi teraz dowód, że zgadzasz się na moją propozycyę! Czerwony Sarafan znajduje się w obozie...
 — Czerwony Sarafan? widmo wojny? jest w obozie polskiej księżny.
 — Aż nadto wiadomo ci zapewne, że Kara Mustafa wydał na niego wyrok śmierci.
 — Który ma być wykonanym dziś o zachodzie słońca, Armeńczyku!
 — Do tego przyjść niepowinno!
 — Jakto... bronisz tego hultaja, który ma być śmiercią ukarany za szpiegostwo?
 — Już zapóźno! wyrok zapadł!
 — A jednak trzeba koniecznie go ocalić! — Tego nikt dokazać nie zdoła!
 — Ty możesz tego dokonać, kapłanie! Masz do tego dosyć potęgi! Na tobie plan mój oparłem, i wiem, że mi pomożesz!
 — Jakiż to plan?
 — Kara Mustafa słucha twoich rad i wykonywa twoją wolę!
 — Zdaje mi się, że znasz dobrze wielkiego wezyra, Armeńczyku.
 — Idź więc do Kara Mustafy i powiedz, że dziś wieczorem egzekucya odbyć się nie może! Masz słuszność, że wielki wezyr nie cofnie wyroku, ale odłoży jego wykonanie! Powiedz mu, że dziś wieczorem krew przelewaną być nie powinna!
 — A ty tej nocy ocalisz czerwonego Sarafana?
 — Resztę mnie pozostaw, kapłanie. Nocy jutrzejszej zejdziemy się dla zawarcia naszej umowy, a tej nocy będę miał czas na wykonanie mego planu!
 — Ty nie jesteś kupcem, Armeńczykiem! — rzekł nagle Allaraba, — mowa twoja ma akcent armeński i odzież twoja jest armeńską, ale się pod tem ukrywa kto inny.
 — I otem się dowiesz, gdy będziesz naszym, kapłanie! Ale pierwszy dowód musisz dać dzisiaj! Nie ma chwili do stracenia!