gdy mu rozkażą, abo będąc, iżby swą wolą zjechał bez rozkazania, na gardle ma być karan.
Gdy bitwa jest, ktoby się na łupiech stanowił, ma być na czci karan.
Potkać się z nieprzyjacielem bez rozkazania nikt nie ma, ale gdzieby rozkazano, kto się nie potka ma być na czci karan. Także też hetman rozkaże abo godło da trąbieniem, gdy mają ku szturmu przypuścić; ktoby inak czynił, także ma być karan.
Ktoby zwadę w wojszce uczynił: jeśli rany, tedy gardło, jeśli tylko miecza do będzie, tedy rękę traci, abo na hetmańskiej łasce będzie karanie. Z nieprzyjacielem ktoby rokowanie jakie czynił oprócz hetmańskiego rozkazania, ma być na gardle karan.
Ktoby około wojska po drogach przekazał tym co żywność do wojska wożą, abo za wojskiem jadą, taki każdy na gardle ma być karan.
Kościół ktoby wyłupił, ma być na gardle karan.
Dziewkę albo niewiastę ktoby zgwałcił, ma być na gardle karan.
Zbroję ktoby utracił, abo ją przegrał, a nie miał jej, ma być na gardle karan.
Wóz ktoby z rzędu wytargnął, tak jako już wozy obozowe szykują, ma być na gardle ka-
Strona:PL Jan Amor Tarnowski - Zasady sztuki wojskowej.pdf/50
Ta strona została uwierzytelniona.
46
