Strona:PL Jan Łoś - Wiersze polskie w ich dziejowym rozwoju.djvu/483

snach«. Takie właśnie wiersze możnaby nazwać prozą rytmiczną, o ile w tej ostatniej odróżniać będziemy rodzaj dzielony na krótkie szeregi rytmiczne, i drugi, bardziej zbliżony rytmem do prozy właściwej, będącej istotnem przeciwstawieniem wierszy.
 Z przeglądu więc niniejszego wypada, że obecnie kończy się olbrzymi cykl rozwoju kulturalnego w zakresie rytmiki: wiersze wyszły pierwotnie ze śpiewu, ale — rozważane bez udziału muzyki — niegdyś bardzo się zbliżały do toku zwykłej prozy; teraz, po upływie stuleci, znowu wiersze stają si bliskiemi prozy w zakresie rytmu, przyczem przejściowe rodzaje »związanego« wiersza nietylko nie podupadły, ale nadzwyczajnie się udoskonaliły i wykazują niepospolitą żywotność. Jest to więc jedna z dziedzin ducha ludzkiego, której zbadanie wykazało dokonany na tem polu postęp ogromny, wzmacniający wiarę w ogólne doskonalenie się człowieka, mimo tak smutnych niedomagań moralnych, jakie dziś u progu wolności przeżywamy.