Strona:PL J Verne Król przestrzeni.djvu/57

 — Uspokój się. Najpierw dowiedzmy się, o co idzie.
 Rozerwałem kopertę, opatrzoną pieczęciami z laku czerwonego. Na pieczątce odciśnięta była tarcza, a na niej trzy gwiazdy,..
 Wyjąłem list. Składał się z jednej tylko ćwiartki, złożonej we czworo.
 Rzuciłem okiem na podpis.
 Nie było go wcale. Tylko dwa inicjały: K. P.
 — To nie jest list od mera z Morgantonu!
 — Od kogóż zatym? — zapytała Grad.
 — Nie mam najmniejszego pojęcia! W Morgantonie nie znam nikogo więcej.
 Pismo było duże, litery wyraźne.
 Oto kopja dosłowna listu, datowanego z Great-Eyry:

 Great-Eyry. Góry Niebieskie. Karolina północna.
   13-go czerwca.
 Do pana Strocka, głównego
 inspektora policyjnego w Wa-
 szyngtonie, przy Long-Street,
 N.34.
   Szanowny panie!
 «Powierzono panu zbadanie Great-Eyry.
 W tym celu 28-go kwietnia, w towarzystwie mera z Morgantonu i dwu przewodników urządziłeś pan wyprawę na szczyt.
 Doszedłeś pan aż do zwartego pierścienia skał, które były tak wysokie, że nie mogłeś się na nie dostać.