Strona:PL J Bartoszewicz Historja literatury polskiej.djvu/771

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

Kirkor w Wilnie [1]), Kazimierz Stronczyński, Bolesław Podczaszyński w Warszawie [2]), Łepkowski dużo rozpraw już w tym przedmiocie wygotował, inni opisują szczególne pamiątki i wykopaliska. Kirkor pod względem archeologicznym opisał Wilno z okolicami i wycieczki swoje po Litwie po różnych stronach. Dla archeologji wiele robią towarzystwa naukowe, niedawno zawiązane archeologiczne w Wilnie i przyjaciół nauk w Poznaniu. Z młodszego pokolenia odznacza się na téj drodze Antoni Białecki [3]). Nie mówimy tutaj nic o historykach, którzy się też zajmują archeologją.
307. Postęp literatury naukowéj wogóle jest znaczny. Dotąd obchodziliśmy się samemi tłómaczeniami niekoniecznie arcydzieł europejskich; tłómaczenia te, jeżeli nie narodowi całemu, to przynajmniéj ludziom specjalnym pokazywały, że Polska chce iść w odkryciach za Europą i że dowiaduje się wciąż o nowych postępach myśli ludzkiéj. Dzisiaj u nas znać większy ruch umysłowy na polu nauk ścisłych, większe zainteresowanie się rzeczą, jak dawniéj. Cały ogół, już nietylko sami specjalni uczeni zajmują się np. fizyką, astronomją, chcą się wywiadywać i czytać. Dowodem jest tego, że mamy nawet specjalne pisma perjodyczne,

    szłości, szkice i obrazy“, „Ikonografja“, „Przegląd zabytków Krakowa“, „Sztuka“ i t. d. Łepkowski położył wielkie zasługi jako konserwator i zbieracz pamiątek. Jemu zawdzięcza powstanie znakomity krakowski gabinet archeologiczny, on głównie zajmował się odnowieniem grobów królewskich i t. d.

    Przyp. wyd.

  1. A. H. Kirkor, urodzony w roku 1818, od roku 1860 redaktor „Kurjera wileńskiego“, wydawca „Teki wileńskiéj“, jednego z najlepszych pism zbiorowych polskich, redaktor pisma rossyjskiego „Nowoje Wremia“, od roku 1870 osiadł w Krakowie, gdzie wydał trzy tomy pisma zbiorowego: „Na dziś“. Autor „przechadzek po Wilnie“ i wielu broszur treści archeologicznéj.
    Przyp. wyd.
  2. Bolesław Podczaszyński, urodzony w roku 1824 w Wilnie, zmarł dnia 9 listopada 1876 roku w Warszawie. Budowniczy okręgu naukowego warszawskiego. Wydał: „Pamiętnik sztuk pięknych“, „Przegląd historyczny starożytności krajowych“, „Opis wykopalisk w kraju“ i t. d.
    Przyp. wyd.
  3. A. Białecki, były profesor szkoły głównéj w Warszawie, ekonomista Pisał „o rękopismach Długosza“, znajdujących się w bibljotekach petersburgskich, „o uniwersytetach“ i t. d. Tłómaczył Mohla „Encyklopedję umiejętności politycznych“.
    Przyp. wyd.