Quid premii versibus tam dignis?
Nisi carnifex et ignis.
Godna tych wierszy zapłata,
Stos ognia i ręka kata. [1])
118. Reszta poetów łacińskich mniejszéj wagi. O Jędrzeja Trzecieskiego poezjach pisał tak w swoich łacińskich epigramatach Kochanowski w tłómaczeniu Syrokomli:
Trzecieski! twoje rymy, upominek drogi!
Wyżéj je nad klejnoty, nad złoto cenimy,
Lecz dom mój niedostatni, mój sprzęt za ubogi,
Więc ci chyba rymami zapłacę za rymy,
Niższe wprawdzie od twoich, bo z natury szykiem
Niebyć gęsi łabędziem, jaskółce słowikiem.
Pochwała wielka, dla saméj łatwości wierszowania. Treści wszystkim poetom owego czasu dostarczyły wiara, tryumfy narodowe i wypadki okolicznościowe.
Grzegorz z Samborza, rusin, zwał się też Wigilancjuszem, był professorem akademii w Krakowie. Zapalony wierszokleta, miał ten dzień za stracony, w którym nie napisał chociaż aby jednego wiersza. Był ubogi, bo co miał pod duszą oddawał na drukowanie swoich poezyj; prawda, że i ubogich wspierał, bo zresztą był to człowiek świętobliwy, czuły, przyjacielski, wielce przywiązany do rodzinnego Sambora, czego dowody dał i przed śmiercią, gdy spisywał testament. Pisał eklogi, elegie, wiersze z okoliczności, nawet całą biblię ułożył wierszami; zaczął tę pracę jeszcze w młodości i zaklinał wszystkich, żeby to dzieło wydali i płakał gdy nie znalazł mecenasa. Umarł w roku 1573.
Jerzy z Tyczyna, stąd Tyczyńskim zwany, uczeń Pawła z Krosna; za młodszych lat, kiedy uczył się retoryki w akademii krakowskiéj, pisywał elegie, dzisiaj niezmiernie rzadkie, do których
- ↑ Przed dwoma laty odkryto nieznany utwór Klonowicza Goraidę (Gorais). Jest to poemat łaciński na cześć Adama Gorajskiego, do którego list umieścił Klonowicz przed „Zwycieztwem bogów“. Goraida nie dodała blasku poecie.Przyp. wyd.
