Strona:PL Jędrzej Kitowicz - Opis obyczajów i zwyczajów T3.djvu/071

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.

lanach albo wytartych boków nie tak łatwo dojrzeć można było. Na wartę żaś po wałach i przy bramach dobierano co lepszych mundurów, pożyczając jeden drugiemu, na te okazyą, a biorąc na zamianę kożuch albo sukmanę. Albowiem piechota byli to: chłopi wyprawieni ze wsiów, z których wielu było żeniatych, służbę żołnierską czyniących, a po wysłużeniu lat swoich do rólnictwa powracających; zimą tęgą stawali na warcie w kożuchach, osobliwie na pocztach od oka publicznego odległych.

Kommendanci fortec ordynackich, Zamojskiéj i Dubienskiéj mieli rangę pułkowników. Kommendant Słucki miał rangę generała., albowiem Xiążę Radziwił, chorąży litewski, który był Ordynatem słuckim, trzymał wojska, swego regularnego sześć tysięcy, ró-