Strona:PL Józef Ignacy Kraszewski-Wilno tom I.djvu/391

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.
de l’Europe, par I. Pinckerton. trad. de l’Angl. Paris. An. XII. p. 27.

19) Tooke. Vue de Russie. T. I. p. 455.

20) Snohr-Sohn u Czackiego. O prawach T. I. 8.

21) Keppen. (Dziennik Wil. 1828. N. I. p. 3.) Stender, Adelung.

22) Keppen. l. c.

23) Adelung, przeciw niemu Keppen poczytuje go za dialekt szwedzkiego. Pokazuje się, że oba go nie znali dobrze; a może właśnie tym węzłem łączą się języki litewskie z islandskiemi.

24) Runen to jest rizen, ryć, wyraz gotycki.

25) Bohusz mianowicie: Pamiętniki Towarzystwa Warszaw. Przyjaciół Nauk. T. VI.
Wywody nazwiska Litwy i Litwinów, tak są liczne, a tak mało zaspokajające, że je wszystkie tutaj pominiem. Przytoczym tylko dla osobliwości mniéj znajomy Pretorjusza: w Orbis Gothici L. II. per Math. Praetorium Memelensem, Praep. Waiher. etc. A. 1689. Typ. Mon. Oliven. f. 16. Litvania Licta quod fusum rectum et procerum significat, hinc Lietuve officina est fusoria.




PRZYPISY DO CHRONIKONU.
I. WYWÓD XIĄZĄT.

1) Oto jest wywód Xiążąt Litewskich, według Kronik Ruskich, tak, jak go Schlözer na łaciński język przetłumaczywszy drukował w Geschichte von Littauen Kurland und Liefland. Halle 1785. 4. Anhang zum II Buch. 88 s. et sequ. Opuszczam tylko warjanty pięciu textów użytych pod okiem Schlözera przez Baszyłowa do spisania tego wywodu; gdyż one nic nowego nie uczą. Zechcemy pamiętać, że ten wywód utworzony był w XVI wieku, a niewiadomo na jakich źródłach oparty.