wiecki zgniły od dołu do góry; komitety partyjne, sowiety i syndykaty rywalizowały ze sobą na punkcie wyzyskiwania i terroryzowania robotników, gwałcenia kobiet, rozpusty i rozkradania pieniędzy publicznych; w pewnej fabryce (liczącej przeszło 50% komunistów i komsomolców) majstrowie, przewodniczący sekcji syndykackiej, sekretarz komórki komunistycznej i t. d., brali łapówki od robotników w gotówce, od robotnic „w naturze“, — i to przez całe lata; w innej fabryce siedmiu robotników popełniło samobójstwo nie mogąc znieść podobnego stanu rzeczy; sekretarze powiatowi i obwodowi oskarżeni o uprawianie wymuszenia i nadużycie władzy; pewna wieśniaczka popełnia samobójstwo, kiedy jej skonfiskowano ostatnią jedyną owcę; grupka uczciwszych Komsomolców wydaje tajną ulotkę celem zaprotestowania przeciw tym zbrodniom; organy Partji wiedzą o wszystkiem, ale milczą. — Wreszcie na początek aresztuje się 60 urzędników przeważnie komunistów. („Prawda“, 12 maj 1928, artykuł Zajcewa). Wydelegowany sędzia śledczy Jakowlew, podkreśla ogólne znaczenie tej afery. („Prawda“, 16 maj, „Izwiestia“, 22 maj). Cała prasa zamieszcza artykuły alarmujące opinję publiczną, nawołując do energicznej reakcji przeciw tego rodzaju obniżeniu poziomu moralności wśród pewnej części urzędników państwowych i funkcjonarjuszy organizacyj państwowych (Partji, syndykatów, kooperatyw). Przez szereg miesięcy przeprowadza się „czystkę“ wśród władz i organizacyj w gubernji Smoleńskiej; równocześnie robi się porządek i gdzieindziej. W jednym tylko po-
