Strona:PL Istrati - Żagiew i zgliszcza.djvu/374

pracownicy przygodni dzienników i czasopism zdołali dochodzić do poborów w kwocie sześćset rubli i więcej miesięcznie. Owe pół miljona komunistów-robotników wykazanych w statystyce korzysta ze specjalnych przywilej i we fabrykach i w domach mieszkalnych. Legitymacja partyjna jest pewnego rodzaju asekuracją społeczną, dlatego też każdy ubiega się o jej uzyskanie ze względów oportunistycznych.
 Siła liczebna Partji niema obecnie nic wspólnego z przenikaniem i szerzeniem się idei komunistycznej w kraju. Dla Partji trudność cała polega nie na tem, aby znaleźć jak najwięcej adeptów, lecz przeciwnie, aby ich nie przyjmować za wiele. Przez jakiś czas, mniej więcej aż do śmierci Lenina, należenie do partji komunistycznej pociągało za sobą pewne ofiary i obowiązki, od pięciu lat ostatnich natomiast przynależność do partji daje rozmaite korzyści i przywileje. Cyfrę 1,360.469 możnaby spokojnie pomnożyć przez dziesięć lub podzielić przez dwadzieścia, a mimo tego ilość komunistów w prawdziwem tego słowa znaczeniu ani by się nie zmniejszyła, ani nie wzmogła: zależałoby to poprostu tylko od decyzji Sekretarjatu Partji.
 Poza ową fikcyjną liczbą komunistów istnieją jeszcze organizacje „młodzieży komunistycznej i leninistów“, liczące około dwa miljony członków, wśród których znajdzie się parę tysięcy prawdziwych komunistów z przekonania. Większość natomiast stanowią ludzie nie znający zasad komunizmu, a należący do tych organizacyj dlatego jedynie, że nie wolno im nienależeć. Te dzieciaki i ta młodzież w praktyce zmuszeni są poprostu należeć