Strona:PL Hudson Jej naga stopa.pdf/98

zwyczaj spędzać tam dużo czasu przy pracy doświadczalnej, ku jego pożytkowi a mojej przyjemności.
 Kiedym wszedł do pracowni, Williams podał mi list.
 — Znalazłem go na podłodze, — rzekł krótko.
 Wziąwszy list do ręki, spojrzałem na adres i drgnąłem. Teraz już znałem ten charakter pisma. Nie mogło też być wątpliwości co do adresu: —
 „Karol Haswell, Esq., pod adresem Mr. Chester Williams, do wręczenia“.
 Rozerwałem kopertę; taka sama kartka papieru, jak ta, którą znalazłem w swojej kieszeni. List brzmiał:
 „Pamiętaj! Jej naga stopa! Bądź gotów! Nie opuszczaj miasta!“.
 Byłem oszołomiony. Żaden z moich znajomych, i niewielu z moich przyjaciół wiedziało o moich wizytach w pracowni Williamsa. Kim był ten tajemniczy nieznajomy, szepcący mi ostrzeżenia i piszący do mnie błagalne listy, abym pamiętał o czyjejś nagiej stopie?
 Podałem kartkę Williamsowi.
 — Co to ma znaczyć? — zapytał.
 — Chciałbym to właśnie wiedzieć, — odrzekłem.
 Opowiedziałem mu historję poprzedniego wieczora. Chester jest wesołym i optymistycznie nastrojonym młodzieńcem.
 — Ba! — rzekł, odtrącając całą sprawę ruchem ręki. — Jacyś twoi przyjaciele przygotowują ci starannie opracowany figiel.
 Następnie kazał mi zapomnieć o całym wypadku,