Ten rozdaje topory:[1] gdy nie łaskaw na cię,
Poderwie, oj, stołeczka«. Dodaj »ojcze«, »bracie!«[2]
55
Podług wieku — i takeś krewmy z całym światem.
Jeśli żyć — jest jeść dobrze, toż ranek, a zatem
Hej, na ryby, na dziki, jak niegdyś Gargili,[3]
Co z sieciami, z oszczepem kazał w rannej chwili
Sługom przez tłok na forum przeciągać, by potem
60
Jeden muł w oczach wszystkich mógł przewieźć
Kupnego dzika; zjadłszy, zaraz do kąpieli, [z powrotem
Czyniąc ceryckich godną rzecz obywateli,[4]
Lub mądrego Uliksa nikczemnej czeladzi,[5]
Co to bardziej brzuchowi, niż ojczyźnie, radzi.
65
Jeśli życia bez igier niema i kochania,
Jak chce Mimnerm[6] — cóż służyć Cyprydzie zabrania?
- ↑ W. 53. topory — fasces, por. P. III 2, 19.
- ↑ W. 54. »Ojcze« »bracie« — tytuły i dziś z pochlebstwa nadawane.
- ↑ W. 57. Gargilius — nieznany zresztą snob rzymski.
- ↑ W. 62. ceryckich obywateli. — Mieszkańcy miasta Caeres w Etrurji otrzymali pierwsi obywatelstwo rzymskie, ale bez prawa głosu przy wyborach; byli to więc obywatele upośledzeni. Później rozumiano przez tę nazwę obywateli upośledzonych, tj. naznaczonych przez cenzora z powodu jakiegoś występku, jak np. z powodu obżarstwa.
- ↑ W. 63. Uliksa czeladzi. — Poeta ma na myśli Od. XII, 320 nstp., gdzie towarzysze Odysseusza zabijają woły Heliosa, co prawda z potrzeby, a przez to są skazani na dalszą tułaczkę.
- ↑ W. 66. Mimnermus — twórca erotycznej elegji, współ-
mienie, nim jeszcze obywatel na drugą stronę przeszedł, ażeby się przywitać z kandydatem, ten z pośpiechem podawał mu rękę.
