Strona:PL Homer - Iliada (Popiel).djvu/23

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została skorygowana.
PIEŚŃ PIERWSZA.


Gniew mi opiewaj bogini, Peleusa syna, Achilla

Zgubny, który tak wiele nieszczęścia przysporzył Achajom;
Wiele szlachetnych dusz bohaterów do Hada wyprawił,
Ciała ich zaś na pastwę psom i ptakom drapieżnym

Wszystkim porozrzucał (tak chciały Zeusa wyroki);

Odkąd w gniewie zaciętym naprzeciw siebie stanęli,
Książę narodów Atrydes i boski wojownik Achilles.
Którenże z bogów ich obu do gniewu na siebie pobudził?
Lety i Zeusa syn. On bowiem na króla zagniewan,

Zesłał choroby zjadliwe na wojska, padały narody,
10 

Przeto że Chryza kapłana Atrydes nie uszanował.
Chryzes albowiem przybył do szybkich okrętów Achajskich,
Wyzwolenia swéj córki żądając za wykup ogromny,
Wieniec w dal godzącego Apollina w rękach na berle

Złotém podnosząc, i wszystkich Achajów błagać poczynał;
15 

Głównie zaś obu Atrydów rządzących licznemi narody:
„Atrydowie i wszyscy Achaje na łydach okuci,
Niech wam bogi, mieszkańcy Olimpu gmachów dozwolą
Zniszczyć gród Priamowy i zdrowo do domu powrócić;

Miłe zaś dziecię mi moje wyzwólcie, przyjmijcie zań okup,
20